Główne powody zmiany dyrektywy maszynowej 2006/42/WE:
- Dalsze zapewnianie sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego.
- Stworzenie równych szans dla podmiotów gospodarczych i utrzymanie konkurencyjności sektora budowy maszyn na rynkach światowych.
- Kreowanie wysokiego poziomu zaufania konsumentów i użytkowników do innowacyjnych technologii cyfrowych.
- Adaptacja do zagrożeń związanych z nowymi technologiami cyfrowymi.
- Wspieranie innowacji.
- Zmniejszenie kosztów dla przemysłu, zwłaszcza dla MŚP (małych i średnich przedsiębiorstw), oszczędzanie zasobów naturalnych.
- Instrukcje cyfrowe i deklaracja zgodności UE.
- Regulacja za pomocą zasadniczych wymogów dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa, wspierana przez normy zharmonizowane cytowane w Dzienniku Urzędowym UE.
Dyrektywa maszynowa nie obejmuje w odpowiedni sposób nowych zagrożeń, wynikających z pojawiających się technologii. Aby zwiększyć zaufanie do technologii cyfrowych, należy zapewnić bezpieczeństwo prawne w odniesieniu do tych technologii.
Ryzyka te są następujące:
- rosnąca liczba robotów współpracujących,
- rosnąca liczba maszyn podłączonych do Internetu,
- sposób, w jaki aktualizacje oprogramowania wpływają na zachowanie urządzenia po jego wprowadzeniu na rynek,
- ocena ryzyka w odniesieniu do aplikacji uczenia maszynowego,
- rosnąca liczba maszyn autonomicznych (bez kierowców lub operatorów) oraz zdalne monitorowanie.
Niepewność prawna wynikała z braku jasności co do zakresu zastosowania, definicji i możliwych luk w zabezpieczeniach tradycyjnych technologii. Obejmuje to zrozumienie przez producentów' właściwych ram prawnych, które należy zastosować (nakładanie się lub niespójność z innymi odpowiednimi przepisami UE).
W szczególności są to:
- wątpliwości dotyczące definicji "maszyny nieukończonej" i jej odróżnienia od "maszyny",
- wyjaśnienie wykluczenia środków transportu,
- wyjaśnienie wykluczenia niektórych produktów z funkcjami WLAN,
- podejście do znaczących zmian w maszynach.
Niepewność prawna producentów wynikała również z rozbieżności w interpretacji dyrektywy maszynowej w wyniku jej transpozycji do prawa krajowego państw członkowskich. Niektóre państwa członkowskie chciały rozszerzyć ocenę zgodności maszyn wysokiego ryzyka poprzez certyfikację zewnętrzną. Konieczna była aktualizacja listy maszyn wysokiego ryzyka. Nowe zasady dostarczania dokumentacji maszyn stały się konieczne ze względu na koszty finansowe i ekologiczne z jednej strony oraz rozwój technologiczny infrastruktury IT z drugiej.
Konieczna stała się eliminacja niespójności w odniesieniu do innych przepisów Unii Europejskiej dotyczących bezpieczeństwa produktów, ponieważ brak harmonizacji dyrektywy maszynowej z nowymi ramami prawnymi UE (NLF).